قطار مرده ها در لندن - مجله نیلوفری

در آن موقع های جمعیت شهر لندن مدام و مدام در حال بیشتر شدن بود، به طوریکه در سال 1801، جمعیت این شهر چیزی حدود نیم میلیون نفر بود اما در سال 1851، این میزان تقریبا 2 برابر شد وبه 2.5 میلیون نفر افزایش پیدا کرد. با این وجود، 300 هکتار زمینی که برای فضاهای دفن اجساد در نظر گرفته شده بود، دست نخورده باقی ماند احتیاج به فضاهای نوتر بود حتی در سیاری از موارد به این موضوع فکر می شد که قبرهای قدیمی تر را نبش قبر نمایند تا بتوانند برای دفن اجساد نو فضا داشته باشند.

در همان دوران بود که بیماری های وحشتناکی مثل وبا، آبله، سرخک و تیفوس در لندن شیوع پیدا نموده بود و انسان پشت انسان بود که کشته می شد و جسد پشت جسد که بلاتکلیف در گوشه گوشه های شهر روی هم انباشته می شد، بدن های بی جانی که حتی با وجود زنده نبودن باز هم عفونی بودند و خطرات زیادی برای بقیه اهالی شهر داشتند.

در این دوران بود که یک تصمیم گرفته شد، آن هم این بود که دیگر نباید هیچ جسدی در گورستان های لندن دفن گردد و به جای آن باید در پی فضاهای نو در خارج از شهر برای دفن اجساد بود و در واقع باید گورستان های نوی ایجاد کرد. یکی از این قبرستان های برای مثال، قبرستان بروک وود در 37 کیلومتری لندن بود که در آن دوران بزرگ ترین قبرستان انگلستان محسوب می شد. وسعت این قبرستان حدود 1500 هکتار بود و طوری طراحی شده بود که تا 350 سال دوام آورد.

از آنجایی که این قبرستان در فاصله دوری از شهر لندن قرار داشت، برای این که سوگواران و افراد عزادار بتوانند راحت تر خودشان را به آن برسانند، یک مسیر راه آهن ساخته شد و به خط راه آهن اموات لندن معروفیت پیدا کرد.

این خط که از سال 1854 راه افتاد، هر روز تابوت ها و خانواده های در گذشته ها را از لندن به مقصد بروک وود حمل می کرد، این مسیر 37 کیلومتره هیچ توقفی نداشت و تقریبا 40 دقیقه تمام طول می کشید. سوگوارن مجبور بودند که این مسیر را طی نمایند، بعد از رسیدن مرده شان را دفن نمایند، جشن سوگواری شان را برگزار نمایند و بعد از آن با همین قطار ساعت 3:30 بعت از ظهر به لندن برگردند.

شاید انجام چنین کاری یعنی اختصاص دادن چنین قطاری برای این کار، کمی غیر عادی باشد اما این کار در آن دوران در چند جای دیگر جهان هم انجام شد. برای مثال از سال 1867 تا 1948، قبرستانی در سیدنی به نام روک وود ساخته شد و برای آن خط قطاری به نام خط قبرستان روک وود در نظر گرفته شد، برای یکی دیگر از شهرهای بزرگ استرالیا به نام ملبورن هم همین رخ داد.