فراوری سلول های بنیادی در فضا! - مجله نیلوفری

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس دیلی، دانشمندان مرکز پزشکی سیدرز-ساینای(Cedars-Sinai) دریافتند که ریزگرانش پتانسیل آن را دارد که با تسهیل فراوری انبوه سریع سلول های بنیادی به پیشرفت های حیات بخش در زمین یاری کند.

مقاله ای تازه به رهبری سیدرز-ساینای که در مجله ی Stem Cell Reports به چاپ رسیده است بر فرصت های اساسی که در طول سمپوزیوم فرآوری زیستی در فضا برای توسعه فراوری سلول های بنیادی در فضا مورد بحث نهاده شد، تاکید دارد.

فرآوری زیستی، گونه ای از فناوری فراوری سلول بنیادی است که در آن از مواد زیستی مانند میکروب ها برای فراوری مواد زیستی مناسب برای مصارف پیش بالینی، بالینی و درمانی استفاده می گردد. این فرآیند در شرایط ریزگرانش بازدهی بیشتری خواهد داشت.

آرون شارما(Arun Sharma)، دانشمند محقق و سرپرست یک آزمایشگاه تحقیقاتی تازه در مرکز پزشکی سیدرز-ساینای می گوید: ما دریافتیم که پروازهای فضایی و ریزگرانش مکانی مناسب برای فرآوری زیستی است زیرا این محیط ها ویژگی های بسیار قابل توجهی برای بافت ها و فرآیندهای زیستی دارند و می توانند به فراوری انبوه سلول ها یا سایر محصولات به گونه ای که در زمین امکان پذیر نیست، یاری نمایند.

او اضافه کرد: طی دو دهه گذشته شاهد پیشرفت های قابل توجهی در پزشکی ترمیمی و فناوری های فضایی بوده ایم که فرصت هایی برای رسیدن به فضا و تجاری سازی آن فراهم می نماید.

حاضران در سمپوزیوم مجازی فضا در ماه دسامبر بیش از 50 فرصت تجاری برای اجرای فرآوری زیستی در فضا یافتند. مهم ترین آنها در سه دسته: مدل سازی بیماری، ساخت زیستی و محصولات ساخته شده از سلول های بنیادی قرار می گرفت.

اولین مورد یعنی مدلسازی بیماری به وسیله دانشمندان برای مطالعه بیماری و درمان های احتمالی آن با جایگزین کردن ساختارهایی با عملکرد کامل مورد استفاده قرار می گیرد. این ساختارها می تواند سلول بنیادی، ارگانوئید(ساختارهای سه بُعدی بسیار کوچک که از سلول بنیادی ساخته می شوند و بافت انسان را شبیه سازی می نمایند)، یا سایر بافت ها باشد.

محققان دریافتند که زمانی که بدن برای مدت طولانی در معرض شرایط ریزگرانش قرار می گیرد، تحلیل رفتن استخوان و پیری سرعت می گیرد. دانشمندان با مدل سازی بیماری ها براساس فرآیند پیری سرعت یافته می توانند به درک بهتری از مکانیسم های فرآیند پیری و رشد بیماری برسند.

شارما می گوید: این کار نه تنها به فضانوردان یاری می نماید بلکه به ما در ساخت ساختارهای استخوانی یا ماهیچه های اسکلتی که می توان آن ها را در بیماری هایی مثل پوکی استخوان مورد استفاده قرار داد نیز یاری می نماید.

مورد دیگری که در سمپوزیوم مورد بحث نهاده شد، ساخت زیستی بود که در آن از فرآیند فرآوری زیستی برای فراوری موادی مثل بافت و اندام ها استفاده می گردد. چاپ سه بُعدی یکی از هسته های فناوری ساخت زیستی است.

یکی از مسائل اساسی در فراوری این مواد در زمین چگالی ناشی از گرانش است که رشد و توسعه سلول ها را سخت می نماید. دانشمندان امیدوارند در غیاب چگالی و جاذبه در فضا، بتوان از چاپ سه بُعدی برای فراوری ساختارهای منحصربه فرد و محصولاتی مانند ارگانوئید یا بافت قلبی استفاده کرد به گونه ای که مشابه آن ها را نتوان در زمین ساخت.

سومین دسته مربوط به فراوری سلول های بنیادی و درک نحوه اثرگذاری ریزگرانش بر بعضی از ویژگی های اساسی آن ها است. بعضی از این ویژگی ها شامل قدرت یا توانایی سلول بنیادی در احیا و تمایز خود و توانایی آن ها در تبدیل شدن به سلول های دیگر هستند.

درک بعضی از اثرات سفرهای فضایی بر سلول های بنیادی می تواند به طور بالقوه به یافتن راه های بهتر برای فراوری تعداد انبوهی از سلول ها در غیاب جاذبه یاری کند. دانشمندان سیدرز-ساینای اوایل امسال در همکاری با ناسا و یک پیمانکار خصوصی به نام اسپیس تانگو(Space Tango)، سلول های بنیادی را به فضا می فرستد تا آنالیز کند که آیا می توان در ریزگرانش مقدار زیادی از این سلول ها را فراوری کرد یا خیر.