15 درصد یوزهای آسیایی جهان در جاده های یزد تلف شده اند - مجله نیلوفری

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا، موسی شمسایی کارشناس اداره کل محیط زیست استان یزد با اشاره به عوامل انسانی تهدیدکننده گونه های جانوری، یکی از مهمترین این عوامل را راه سازی های نامناسب ذکر کرد و در این باره گفت: هر ساله تعداد زیادی از گونه های حیات وحش به ویژه برخی از حیوانات در معرض خطر انقراض، در جاده ها تلف می شوند به طوری که تنها در خصوص تلف شدن یوز آسیایی در جاده های یزد تاکنون هفت مورد گزارش ثبت شده است و این رقم وقتی فاجعه آمیزتر می گردد که بدانیم کل جمعیت یوزپلنگ آسیایی در دنیا کمتر از 50 قلاده برآورد می گردد.

وی می گوید: به راحتی با جانمایی درست و شناسایی کریدورهای حیات وحش و ایجاد پل های روگذر برای حیوانات می توان مانع چنین اتفاقات ناگوار شد چراکه در غیر این صورت می توانیم مسبب نابودی یک گونه مهم در حیات وحش برای همواره باشیم.

شمسایی علاوه بر ساخت جاده ها بدون مکان یابی زیست محیطی، عواملی مانند استقرار کارخانجات بدون در نظر دریافت ملازمات زیست محیطی، فعالیت های معدن کاوی و شکار بی رویه را نیز از دیگر عوامل انسانی مخرب محیط زیست خواند و مطرح نمود: این فعالیت ها و عوامل انسانی به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر تخریب زیستگاه ها، کاهش جمعیت و انقراض گونه های جانوری تاثیرگذار است.

او تاثیر تخریب زیستگاه ها را گسترده تر از تاثیر شکار بی رویه بر گونه های جانوری دانست و گفت: هر کدام از اجزای اکوسیستم مانند زیستگاه و گیاهان، جانوران و میکرواورگانیسم ها شبیه حلقه یک زنجیر به هم وابسته هستند و در صورتی که یکی از این حلقه ها دچار آسیب گردد، این زنجیره کارایی اصلی خود را از دست می دهد لذا اگر زیستگاه به عنوان بستر حیات سایر موجودات تخریب گردد، حیات کل موجودات به خطر می افتد. تبعات بعضاً جبران ناپذیر دست کاری بشر در هر بخش از طبیعت و تاثیر آن در بر هم خوردن این نظم، می گردد.

• تابلوهای هشداردهنده جهت تردد یوز آسیایی در استان سمنان نصب شد

به گفته وی، روزگاری در دشت مهدی آباد در شهرستان مهریز یزد با پوشش گیاهی مناسب و سطح سفره آب زیرزمینی بالا، پذیرای بیش از دو هزار راس آهو بودیم چرا که پوشش گیاهی این دشت علاوه بر تامین علوفه آهوان، پناه مناسبی را برای آن ها فراهم می آورد تا از دید شکارچیان طبیعی و انسان ها در امان بمانند ولی پس از صدور مجوز حفر چاه های کشاورزی در منطقه، شاهد افت شدید سفره های آب زیرزمینی و کاهش پوشش گیاهی این دشت بودیم که با مزید علت شدن شکارهای بی رویه، این جمعیت امروز تنها 200 راس برآورد می گردد.

شمسایی با بیان این که بسیاری از پرندگان ساکن در درختچه های دشت مهدی آباد مهریز نیز مجبور به مهاجرت شدند، می گوید: عواقب ناگوار برداشت بیش از اندازه آب های زیرزمینی به همین جا بسنده نکرد بلکه درندگانی مانند گرگ های منطقه که زمانی از آهوان تغذیه می کردند، با کمبود غذا روبرو و ناگزیر به سمت گوسفندان مردم محلی حمله ور شدند و هر از گاهی شاهد خسارت به دامداران منطقه نیز هستیم.

وی تاکید می نماید: قطعاً این عواقب تا بر طرف شدن کامل عوامل مخرب محیط زیست، متوقف نخواهند شد و ممکن است این دشت خود به کانونی برای ایجاد ریزگردها نیز تبدیل شده و خساراتی فراتر از حال حاضر را به دنبال داشته باشد.

به گفته این کارشناس، البته عوامل طبیعی نیز تهدیدکننده گونه های جانوری هستند به طوری که در استان یزد خشکسالی، بیشترین و موثرترین این عوامل محسوب می گردد و روی حیات گیاهی و جانوری تاثیر زیادی گذاشته است ولی این عامل در طول تاریخ تکاملی طبیعت استان وجود داشته و به مرور جانوران با آن سازگاری یافته اند.

شمسایی در سرانجام متذکر می گردد: قطعاً برداشت بی رویه از منابع طبیعی، انفجارهای معادن، ایجاد جاده های خاکی و مصرف بیش از اندازه آب در صنایع، همه ابزارهای تخریب تدریجی زیستگاه ها به عنوان جزء اصلی یک اکوسیستم هستند و این در حالی است که انسان نیز به عنوان یکی از اجزاء این اکوسیستم، متاثر از تغییرات و شرایط به وجود آمده، قرار خواهد گرفت لذا اگر سلامت خودمان برایمان مهم است باید به فکر سلامت تمام اجزاء اکوسیستم باشیم.