چگونه طراحان صحنه هالیوود در جنگ جهانی دوم از کارخانه های فراوری هواپیما محافظت کردند؟! - مجله نیلوفری

اگر نیروی تخیل و باور یک مهندس ارتش متخصص در استتار به نام کلنل جان اف اوهمر جی آر، نبود، شاید جنگ خیلی دیرتر تمام می شد و کسی چه می داند، شاید نتیجه آن هم فرق می کرد.

او در سال 1938 به ارتش پیوسته بود تا از تجربه عکاسی برای به اشتباه انداختن رصد دشمنان استفاده کند. او پیش از این شاهد بود که چطور بریتانیایی ها توانسته بودند با فراوری مدل های تجهیزات جنگی، نیروی هوایی آلمان را به اشتباه بیندازند و بمب های آنها را راهی هدف های بی ارزش نمایند.

به عنوان فرمانده واحد 60 مهندسی استتار، او طرح جامع خود را در سال 1941 تقدیم کرد. منتها بالادستی های او به خاطر هزینه بیش از 56 هزار دلاری آن که معادل 900 هزار دلار کنونی می گردد، با طرحش مخالفت کردند.

تا اینکه در 7 دسامبرسال 1941، مهاجمان ژاپنی به پایگاه هوایی Oahu و پرل هاربر حمله کردند. در این حمله 83 هواپیمای جنگی نابود شد که ارزش آنها معادل طرح محافظتی اوهمر بود.

اینجا بود که معین شد طرح او چقدر ارزشمند و در عین حال آمریکا چقدر آسیب پذیر است. رهبران نظامی متوجه شدند که تنها چند حمله محدود می تواند آنها را به خاک سیاه بنشاند. آنها فقط کارخانه لاکهید را از دست می دادند، 3500 هواپیمای جنگنده و بمب افکن و هواپیماهای نیمه تمام را از دست می دادند.

اینجا بود که اوهمر تصمیم گرفت برای کاهش دادن هزینه های به استودیوهای فیلمسازی مراجعه کند و از هنر و توانایی طراحان صحنه و کارگردان های هنری، نقاش ها و تجارها استفاده کند.

او نقشه ایجاد یک توهم گسترده را برای دشمن ترتیب داده بود و در نظر داشت که هر چیز باارزشی را زیر چتر استتار ببرد.

کارخانه لاکهید و نورتروپ و هر حدف آسیب ذپیری زیر شبکه ای تورینه مانند استتار رفتند. در اینجا عکس هایی از این طرح استتاری هنرمندانه را می بینید.