نمایی از معماری باشکوه و مسحورکننده ایستگاه های مترو مسکو - مجله نیلوفری

جهت دریافت خدمات اجرای گلدان در پشت بام با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. روف گاردن و بام سبز با بهترین قیمت و بهترین کیفیت را از ما بخواهید.

طرح اولیه مترو توسط دو مهندس به نام های پیوتر بالینسکی و اوگنی در سال 1902 ارائه اما ساخت مترو سال ها بعد در سال 1931 آغاز شد. متروی مسکو اولین سیستم متروی اروپایی بود که در سال 1998 از کارت های هوشمند پلاستیکی استفاده کرد، این کارت ها برای سفرهای نامحدود 30، 90 یا 365 روزه برنامه ریزی شده بود. برای مسابقات المپیک 2014 چندین دستگاه فروش اتوماتیک در همه ایستگاه های مترو نصب شد که بعد از 30 خرید پیروز، به مسافران یک بلیط رایگان می دهند. در ابتدا حزب کمونیست شوروی در سال 1933 ، برای مترو 10 خط با راستا کلی 80 کیلومتر را به تصویب رسانده بود، امروز مترو به 339 کیلومتر گسترش پیدا نموده است. تا سال 1955 متروی مسکو که کل ایستگاه های آن بر اساس معماری استالینیستی ساخته شد به نام لازار کاگانویچ ، شخصی که نقشه اولیه خطوط اولیه مترو را طراحی کرد، نامیده می شد. در ابتدا مترو را با هدف آسایش و راحتی مردم درست کردند اما بعد از مرحله دوم ساخت، تعیین شد که مترو تبدیل به نماد سیاسی شده و حتی یکی از ایستگاه ها هم شبیه عبادتگاه کلاسیک ساخته و با بنرها، جا شمعی و عکس های نظامی تزئین شده بود.

شبکه متروی زیرزمین مسکو در سال 2016 شامل 13 خط، 203 ایستگاه و 338/9 کیلومتر راه آهن می شد. برخلاف بسیاری از امکانات دیگر روسیه، بلیط متروی مسکو قیمتی ارزان دارد. هزینه بلیط برای یک سفر بدون در نظر دریافت مسافت طی شده و زمان بین 0.75 تا 0.8 یورو است. علاوه بر این با خرید کارت ترویکا می توان از تخفیف 35 درصدی در هزینه های حمل و نقل عمومی بهره ببرید. این ایستگاه ها برای فرار از هیاهوهایی که در سطح شهر وجود دارد گزینه بسیار مناسبی به شمار می آید.

ایستگاه پلوشاد روالوتسی | Ploshchad Revolyutsii

ایستگاه پلوشاد روالوتسی هم یکی دیگر از ایستگاه هایی است که با مجسمه هایی در گوشه های هر ستون ایستگاه تزئین شده است و چیدمان این 76 مجسمه از ترتیب خاصی نیز پیروی می نماید. ترتیب قرارگیری این مجسمه ها از مادرها و پدرهایی است که درکنار فرزندانشان تا ورزشکاران، از دانش آموزان تا کشاورزان، از کارگران صنعتی تا شکارچیان و سربازان نیز تشکیل شده است. بنابر گفته های موجود دست کشیدن به بعضی از تندیس ها، برای شما شانس می آورد؛ تندیس هایی که با یک نگاه می توانید از میان بقیه مجسمه ها آنها را تشخیص دهید، به عنوان مثال نگهبان ورودی با سگی که رنگ بینی اش پاک شده است!

ایستگاه تاگانسکایا (خط سیرکل)

دکوراسیون این ایستگاه بیشتر از فرهنگ فولکلور روسیه و حال و هوای جنگ تاثیر گرفته است. ستون های مرمری و طاق های این ایستگاه تصویر کوکوشنیک (کلاه سنتی زنان روس) را در ذهن زنده می نمایند و قاب های آن با نقش هایی برجسته نمایشگر کشتی ها، دریانوردان، هوانوردان و دیگر نظامی های ارتش سرخ و نیروی دریایی است. ترکیب فضای فولکلور و جنگ، در اولین نگاه شما را مبهوت می نماید و پیچیدگی و ظرافت های آن، دعوتی است تا جزئیات هر قاب را از نزدیک آنالیز کنید.

ایستگاه نووسلوبودسکایا (خط سیرکل)

این ایستگاه که در سال 1952 ساخته شده است، به 32 قاب شیشه ای شهرت دارد که با کارگذاری در دیوارهای ایستگاه و تابش نور از پشت آنها، نمایی زیبا را خلق نموده اند. این قاب های شیشه ای تمی گلدار دارند که با المان هایی مانند موزیسین عجیب، دریانور، هنرمند، معمار و مهندس همراه شده است.

ایستگاه الکتروزاوودسکایا (خط آبی تیره)

در نزدیکی یک کارخانه لامپ سازی یکی دیگر از ایستگاه های مترو مسکو به نام الکتروزاوودسکایا قرار گرفته است و با 328 لامپ درون سقف یکی از پرنورترین ایستگاه های مترو محسوب می گردد. نرده های مشبک روی ستون ها با نشان داس و چکش تزئین شده اند و هم چنین 12 برجسته کاری مرمری که تصاویری نمادینه از کوشش ملت روسیه را هنگام جنگ به تصویر می کشد، این ایستگاه را تزئین نموده اند.

ایستگاه بلوروسکایا (خط سیرکل)

همانطور که از اسم ایستگاه پیدا است، نقاشی های بلوروسکایا صحنه هایی از زندگی مردم بلاروس را به تصویر می کشد. در یکی از این نقاشی ها زنانی به تصویر کشیده شده اند که حلقه گلی را حاوی داس و چکش، با حروف CCCP، در دست دارند؛ اما این نقاشی در اصل تصویری بوده است از زنانی که می کوشند تا مجسمه استالین را لمس نمایند. با وجود اینکه هنوز چهره لنین در تمام مترو ها و هم چنین سراسر روسیه قابل رویت است؛ تصاویر و نشانه های استالین در سال 1956 و سه سال پس از مرگش، از تمام بناها و اموال روسیه حذف شد.

ایستگاه کراسنوپرسننسکایا (خط سیرکل)

نام ایستگاه های روسی هم مانند اسم افراد آن ها در داستان های معروفشان بسیار سخت است و خیلی کم پیش می آید که کسی این نام ها را در خاطرش نگه دارد، کراسنوپرسننسکایا یکی دیگر از ایستگاه های مترو مسکو است که نام خود را از خیابانی نزدیک به این ایستگاه نیز برگرفته است. این ایستگاه مترو در سال 1954 افتتاح شده و دکور آن حال و هوای جنبش های انقلابی را که بین سال های 1905 تا 1917 در روسیه حاکم بود، دارد.

ایستگاه داستایوفسکایا (خط سبز تیره)

با توجه به این که روسیه مهد نویسندگان عظیم تاریخ ادبیات دنیا است، یکی دیگر از زیباترین ایستگاه های مترو مسکو به نام نویسنده ای معروف به نام داستایوفسکای است. این ایستگاه که در این شهر یادآور نام او است نقاشی های دیواری چشمگیری داراست و با نقاشی های دیواری چشمگیری که بر روی دیوارهای آن کشیده شده بسیار در بین بازدیدنمایندگان ایستگاه های مترو مسکو معروف می باشد. در کشیدن نقاشی های دیواری از تکنیک پیترا دورا استفاده و از کتاب های برادران کارامازوف، جنایت و مکافات و ابله تاثیر گرفته شده است؛ نقاشی هایی که با دیدن آنها، حسی وهم انگیز در بینندگان ایجاد می گردد.

ایستگاه آرباتسکایا (خط آبی تیره)

ایستگاه آرباتسکایا با طولی سکویی به اندازه 250 متر و عمق 41 متر خط آبی تیره متروی مسکو به شمار می رود. آرباتسکایا که در لیست زیباترین ایستگاه های مترو مسکو قرار می گیرد در مدت زمان بمباران مسکو پناهگاه مردم به شمار می رفته است. این ایستگاه با دکوری از مرمر قرمز، سقفی هلالی شکل با برجسته کاری هایی گلدار و چلچراغ تزیین شده است.

ایستگاه پروسپکت میرا (خط سیرکل)

آخرین موردی که از زیباترین ایستگاه های مترو مسکو می خواهیم معرفی کنیم، ایستگاه پروسپکت میرا است. این در ابتدا نامش ایستگاه بوتانیچسکی سد بوده که رفته رفته نام خود را از باغ گیاه شناسی دانشگاه ایالت مسکو برگرفته و دکور ایستگاه پروسپکت میرا تمی گلدار نیز دارا می باشد.

منبع: vagrantsoftheworld.com