فواید باورنکردنی اضافه وزن برای سالمندان! - مجله نیلوفری

میلیون ها انسان، خصوصاً سالمندان، با پنج تا هفت کیلوگرم اضافه وزن پا به مراحل بعدی زندگی خود می گذارند. وزنی که در اثر بچه دا شدن، مسائل مفاصل، کاهش فعالیت یا تبدیل شدن وعده های غذایی به محور زندگی اجتماعی خود، اضافه نموده اند.

آیا آن ها باید برای بهینه کردن سلامت خود این وزن اضافه را کاهش دهند؟ با ظهور دسته ای تازه از دارو های کاهش وزن و دیابت، این پرسش دوباره سر زبان ها افتاده است. مردم امیدوارند که بتوانند از این چند کیلو وزن اضافی رها شوند.

برای سال ها، متخصصان بحث نموده اند که در این شرایط چه توصیه ای به سالمندان بدهند. از یک طرف، افزایش وزن با تجمع چربی مرتبط است؛ و این می تواند عواقب سلامتی جدی داشته باشد؛ ازجمله در بیماری های قلبی، دیابت، التهاب مفاصل و بیماری های بسیار دیگر.

از طرف دیگر، انبوهی از پژوهش ها پیشنهاد می دهند که کمی اضافه وزن می تواند در سال های پایانی زندگی مفید باشد. برای افرادی که می افتند، چربی می تواند مانعی در برابر شکستگی ها باشد؛ و برای افرادی که به بیماری هایی جدی مانند سرطان یا بیماری های پیشرفته کلیوی مبتلا می شوند، این پوشش چربی می تواند منبعی از انرژی باشد و به آن ها در تحمل درمان های طاقت فرسا یاری کند.

البته که بستگی دارد که افراد از اول چقدر سنگین باشند. کسانی که از قبل چاقی دارند (با شاخص توده بدنی 30 به بالا) نسبت آن هایی که وزن کمتری دارند، در معرض ریسک بیشتری هستند؛ و اضافه وزن سریع در مراحل بعدی زندگی همواره دلیلی برای نگرانی است.

با همه این ها، سر در آوردن از شواهد علمی و عقیده متخصصان درباره مسائل وزن در سالمندان ساده نیست.

بدن ما با افزایش سن تغییر می نماید

هرچه پیرتر می شویم، ترکیب بدن ما بیشتر تغییر می نماید. ما توده های عضله را از دست می دهیم فرایندی که در دهه 30 شروع می گردد و در حدود دهه 60 شتاب می گیرد و چربی اضافه می کنیم. حتی وقتی وزن ما ثابت می ماند نیز این موضوع صادق است.

بعلاوه چربی کمتری زیر پوست تجمع می نماید و چربی ها بیشتر در وسط بدن توزیع می شوند. این چربی شکمی با التهاب، مقاومت به انسولین و ریسک بالاتر بیماری های قلبی عروقی، دیابت و سکته و ... ارتباط دارد.

میچل لازار (Mitchell Lazar)، رییس انستیتوی دیابت، چاقی و متابولیسم در دانشگاه پنسیلوانیا، می گوید: توزیع چربی نقش بزرگی در معین اندازه زیان وزن اضافه شده به شکل چربی دارد. این چربی احشایی [شکمی/دور کمر]است که ما واقعاً نگران آن هستیم، نه چربی پیرامونی [در ران ها و باسن].

سطح فعالیت با افزایش سن کم می گردد

بعلاوه با پیش روی سن، مردم معمولاً کمتر فعال می مانند. وقتی بزرگسالان عادت های غذایی خود (ورودی انرژی) را حفظ نمایند و همزمان فعالیت (مصرف انرژی) را کاهش دهند، وزن اضافه خواهند کرد.

طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، 27٪ از 65 تا 74 ساله ها خارج از کار خود از لحاظ فیزیکی فعال نیستند؛ این آمار برای افراد بالای 75 سال به 35٪ می رسد. این سازمان به سالمندان پیشنهاد می دهد که حداقل 150 دقیقه در هفته فعالیت میانه تا شدید داشته باشند، مانند پیاده روی سریع، بعلاوه حداقل دو بار در هفته فعالیت های تقویت نماینده عضلات مانند بلندکردن وزنه. طبق نظرسنجی های گوناگون، تنها 27٪ تا 44٪ از سالمندان به این پیشنهادات عمل می نمایند.

نگرانی ها درباره توده عضلات سالمندان

متخصصان بیشتر نگران فقدان فعالیت در سالمندان با اضافه وزن یا اندکی چاق (توده بدنی کمی بیشتر از 30) هستند، نه کاهش وزن آن ها. با فعالیت کمینه یا صفر، توده عضلات تحلیل می رود و مقاومت کاهش می یابد. جان باتسیس (John Batsis)، پژوهشگر چاقی در دانشگاه کارولینای شمالی، می گوید این ریسک توسعه معلولیت یا اختلال عملکردی را افزایش می دهد، که به نوبه خود استقلال فرد را به خطر می اندازد.

کاهش وزن در از دست دادن توده عضلات مشارکت دارد چرا که با کاهش چربی عضلات نیز از بین می روند. در هر کیلوگرم کاهش وزن، 25٪ از عضلات و 75٪ از چربی می آید.

آنه نیومن (Anne Newman)، رییس مرکز پیری و سلامت جمعیت دانشگاه پیتسبرگ آمریکا، می گوید، چون سالمندان قبل از کاهش وزن نیز عضلات کمتری دارند، اگر بخواهند وزن کم نمایند باید همزمان تمایل داشته باشند که فعالیت فیزیکی خود را نیز افزایش دهند.

وزن بدن ایده آل برای سالمندان شاید بالاتر باشد

پژوهش های اپیدمیولوژیک پیشنهاد می دهند که شاخص توده بدنی (BMI) ایده آل برای سالمندان احتمالاً از جوانان بالاتر است. (BMI یک معیار وزن است که در آن وزن بدن به مربع قد تقسیم می گردد.)

یک پژوهش بزرگ و معتبر دریافت که سالمندان در دو انتهای طیف BMI آن هایی که شاخص BMI پایین (زیر 22) و آن هایی که شاخص BMI بالا (بیش از 33) داشتند در معرض ریسک بزرگتر مرگ زودتر نسبت به افراد با BMI میانی (22 تا 32.9) بودند.

سالمندان با پایین ترین ریسک مرگ زودهنگام BMI های 27 تا 27.9 داشتند. طبق استاندارد های سازمان جهانی بهداشت (WHO)، این در محدوده اضافه وزن (25 تا 29.9) و بالای محدوده وزن سالم (18.5 تا 24.9) واقع شده است. بعلاوه، بسیاری از سالمندانی که در آن پژوهش بالاترین ریسک مرگ را داشتند افراد با BMI کمتر از 22 طبق معیار های WHO در دسته وزن سالم قرار خواهند گرفت.

آن پژوهش در جمع بندی خود می گوید: محدوه وزن سالم WHO شاید مناسب سالمندان نباشد. در عوض، اضافه وزن داشتن می تواند برای آن ها فوایدی داشته باشد، درحالی که لاغر بودن احتمالاً مشکل ساز است، زیرا پتانسیل ضعف را افزایش می دهد.

کارل لاوی (Carl Lavie)، پژوهشگر چاقی مشهور و رییس احیا و پیشگیری قلبی در سازمان Ochsner Health، می گوید BMI بهینه برای سالمندان احتمالاً در محدوده 24 تا 29 باشد.

توصیه های متخصصان

پژوهشگران و پزشکان چاقی چندین توصیه مهم دارند:

برای سالمندان (با BMI بین 25 تا 29.9) حفظ تناسب و توده عضلات از کاهش وزن مهم تر است. لاوی می گوید: آیا چند کیلو کاهش وزن می تواند سلامت آن ها را به طور چشمگیر بهبود دهد؟ من فکر نمی کنم شواهد چنین چیزی را نشان دهند.

کاهش وزن غیرارادی با چندین بیماری جدی مرتبط است و نشانه ای خطرناک به شمار میرود که باید به آن رسیدگی کرد. نیومن می گوید: اگر بدون کوشش وزن کم می کنید به دکتر مراجعه کنید. او در پژوهش اخیر خود دریافته بود که کاهش وزن غیرارادی حتی در بزرگسالان دچار چاقی می تواند با افزایش ریسک مرگ مرتبط باشد.

تضمین کیفیت رژیم غذایی لازم است. باتسیس می گوید: سالمندان در معرض ریسک کمبود ویتامین و دیگر مواد مغذی هستند، و اگر پروتئین کافی مصرف نمی کنید، مشکل خواهید داشت. دینش اِدِم (Dinesh Edem)، رییس برنامه مدیریت وزن پزشکی در دانشگاه آرکانساس، می گوید: من به بیماران پیرترم می گویم مولتی ویتامین مصرف نمایند.

کاهش وزن برای سالمندانی مهم تر است که چربی زیادی اطراف شکم خود دارند (سیبی شکل)، نه آن هایی که پایین تنه شان سنگین تر است (گلابی شکل). دنیس کریگان (Dennis Kerrigan)، رییس مدیریت وزن در سازمان سلامت هنری فورد در میشیگان، می گوید برای بیمارانی که محیط کمر زیادی دارند، ما در کاهش کالری یا افزایش ورزش جدی تر هستیم.

ثبات وزن هدفی خوب برای سالمندان سالمی است که وزن اضافی دارند، اما چاقی میانه یا شدید (BMI بالای 35) ندارند. طبق تعریف، سالم یعنی افرادی که مسائل متابولیک شدید (کلسترول، قند خون، فشار خون و تری گلیسرید بسیار بالا)، معلولیت های مرتبط با چاقی (مسائل حرکتی شایع ترین هستند)، یا بیماری های جدی مرتبط با چاقی (دیابت یا بیماری قلبی) ندارند. کیتی داد (Katie Dodd)، متخصص رژیم غذایی سالمندان، می گوید: نه افزایش زیاد، نه کاهش زیاد این چیزی است که من توصیه می کنم.

منبع: دیجیاتو