درمان های خانگی برای خشکی پوست - مجله نیلوفری

به گزارش خبرنگاران، خشکی پوست زمانی رخ می دهد که رطوبت لایه بیرونی پوست از بین برود.

مرطوب نگه داشتن پوست خشک از اهمیت زیادی برخوردار است اما برخی از داروها و مواد درمانی خریداری شده از فروشگاه ها نیز می توانند گران یا بی اثر باشند.

در این مقاله به نقل از سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، به بررسی درمان های خانگی برای خشکی پوست و شواهد علمی در مورد این ادعاها پرداخته شده که به شرح زیر است:

درمان های خانگی برای خشکی پوست:

انواع مختلفی از درمان های خانگی وجود دارند که فرد می تواند از آنها برای برطرف کردن خشکی پوست استفاده کند. بیشتر درمان های زیر می توانند به عنوان مرطوب کننده مورد استفاده قرار گیرند. بهترین راه برای استفاده از یک مرطوب کننده، استفاده از آن به صورت مستقیم و موضعی برای مرطوب کردن پوست بعد از حمام و صبر کردن برای جذب آن است.

1. روغن دانه آفتابگردان:

یک مطالعه در سال 2013 میلادی نشان داد که روغن دانه آفتابگردان هنگام استفاده به عنوان مرطوب کننده روی پوست آبرسانی را بهبود می بخشد. در همان مطالعه مشخص شد که روغن زیتون در واقع سد پوستی را تخریب می کند و این نشان می دهد استفاده از هر گونه روغن طبیعی به عنوان مرطوب کننده مناسب نیست.

2. روغن نارگیل:

روغن طبیعی دیگری که برای درمان خشکی پوست به خوبی عمل می کند، روغن نارگیل است. یک مطالعه در سال 2014 میلادی نشان داد که روغن نارگیل به اندازه وازلین برای درمان پوست خشک ایمن و موثر است. هم چنین در این مطالعه مشخص شد که روغن نارگیل به طور قابل توجهی آبرسانی به پوست را بهبود می بخشد و باعث افزایش مقدار لیپیدها (چربی ها) در سطح پوست می شود.

همان طور که تحقیقات سال 2016 میلادی نشان داد، روغن نارگیل حاوی اسیدهای چرب اشباع شده است که خاصیت نرم کنندگی دارند. نرم کننده، چربی یا روغنی است که با پر کردن شکاف ها در پوست خشک به عنوان مرطوب کننده عمل می کند و باعث صاف و نرم شدن آن می شود.

3. حمام جوی دوسر:

جوی دوسر یکی دیگر از مواد طبیعی است که می تواند به درمان خشکی پوست کمک کند. اضافه کردن پودر جوی دوسر به آب داخل وان یا استفاده از کرم هایی که حاوی جوی دوسر هستند ممکن است به تسکین پوست خشک کمک کند.

یک مطالعه در سال 2015 میلادی نشان داد که عصاره های حاصل از جوی دوسر دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هستند و این ماده به درمان خشکی پوست کمک می کند.

4. نوشیدن شیر:

مصرف شیر نیز می تواند خشکی پوست را تسکین دهد، اما نه زمانی که به صورت مستقیم روی پوست اعمال شود. تحقیقات اجرا شده از سال 2015 میلادی نشان می دهد که یک رژیم غذایی شامل شیر می تواند باعث بهبود خشکی پوست شود.

5. عسل:

بررسی تحقیقات در سال 2012 میلادی نشان می دهد که عسل برای بسکمک از انواع بیماری های پوستی مفید است. مطالعات مختلف نشان داده است که عسل خواص مرطوب کنندگی، ترمیمی و ضد التهابی دارد. این ها همه خصوصیاتی هستند که نشان می دهد عسل، درمان خانگی ایده آلی برای از بین بردن خشکی پوست است و هم چنین کاملاً طبیعی بوده و می تواند به طور مستقیم روی پوست اعمال شود.

6. وازلین:

ژل پترولیوم با نام تجاری وازلین سال هاست که به عنوان مرطوب کننده مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 2017 میلادی محققان دریافتند خشکی پوست در افراد مسن بعد از استفاده از وازلین بهبود می یابد. این یافته از استفاده از وازلین برای درمان خشکی پوست به ویژه در افراد مسن تر حمایت می کند.

7. آلوئه ورا:

براساس یک مطالعه از سال 2003 میلادی، ژل آلوئه ورا ممکن است به تسکین پوست خشک کمک کند.

فردی که در نواحی دست یا پاهای خود با مشکل خشکی پوست روبرو است، می تواند ژل آلوئه ورا را روی نواحی خشک پوست خود اعمال کرده و ناحیه آسیب دیده را با جوراب یا دستکش بپوشاند. بهتر است این کار قبل از رفتن به رختخواب انجام شود و ژل تا زمان جذب کامل روی پوست باقی بماند.

پیشگیری:

استفاده از نرم کننده ها و مرطوب کننده ها به طور مرتب بعد از استحمام به جلوگیری از خشکی پوست کمک می کند. افراد هم چنین می توانند با جلوگیری از اقدامات و عاداتی که باعث خشکی یا تحریک پوست می شوند از بروز مسائل پوستی پیشگیری کنند.

اجتناب از موارد زیر در این زمینه مفید است:

- خاراندن پوست

- استفاده بیش از حد از دستگاه های تهویه هوا

- اصلاح با استفاده از تیغ صاف یا بدون ژل اصلاح

- دوش دریافت و حمام کردن بیش از حد

- مالش محکم حوله روی پوست هنگام خشک کردن آن

- دوش دریافت و استحمام با آب بیش از حد داغ

- استفاده از لوسیون های حاوی الکل

- پوشیدن لباس هایی که با پوست اصطکاک زیاد دارند

- تماس مکرر با مواد شوینده در موارد غیرضروری

- قرار دریافت در معرض حرارت مستقیم بخاری یا آتش

- قرار دریافت در معرض باد شدید بدون پوشاندن پوست

در صورتی که استفاده از این درمان های خانگی موثر نبوده یا علائمی هم چون قرمزی، خون ریزی، تورم یا چرک و عفونت باکتریایی روی پوست مشاهده شد مراجعه به پزشک متخصص ضروریست.