پلی استیشن 5؛ بعد از یک سال از چه چیزهایی شگفت زده ایم؟ - مجله نیلوفری

فهرست بازی های آن به شکل شگفت آوری قدرتمند است

معمولاً انتظار می رود که در سال اول عرضه یک کنسول هنوز فهرست بازی های آن دستگاه بسیار قدرتمند نباشد و بازی های نسل بعدی زیادی برای آن منتشر نشود. اگرچه برای پلی استیشن 5 هم این گزاره تا حدی صدق می کند و هنوز تا پایانی نسل و عرضه بازی هایی که بیشتر از پتانسیل کنسول استفاده کنند، مسیری پرپیچ وخم و طولانی وجود دارد اما با این وجود، اوضاع پلی استیشن 5 در سال اول عرضه اش فراتر از انتظار بوده و آثار تحسین شده و برجسته ای را به خود دیده است.

قبل از عرضه این کنسول، دلایلی وجود داشت که گمان کنیم که پنجره دوران عرضه پلی استیشن 5 ضعیف خواهد بود، زیرا این دستگاه در بحبوحه یک بیماری همه گیر جهانی عرضه شد که از سال گذشته تا به امروز منجر به صدمات زیادی در جهان شده و در توسعه بازی های ویدیویی هم مسائلی ایجاد کرده که باعث تأخیر بازی های فراوانی شده است. هرچند، در صورت عدم همه گیری کرونا آثاری مثل هورایزن فوربیدن وست، گرن توریزمو 7 و حتی به احتمال زیاد گاد آو وار رگناروک ممکن بود در سال 2021 عرضه شوند و بتوانند اولین سال عرضه پلی استیشن 5 را بسیار به یادماندنی کنند اما با نگاهی به آثار فعلی همچنان می توانیم به فهرست بازی های برجسته این کنسول پی ببریم.

بازی های بین نسلی ممتازی مثل مرد عنکبوتی: مایلز مورالز (Spider-Man: Miles Morales) و رزیدنت اویل: ویلج (Resident Evil: Village) در کنسول پلی استیشن 5 در مقایسه با پلی استیشن 4 ارتقا قابل توجهی دریافت کرده اند و به شکل بهتری اجرا می شوند. همچنین بسکمک از بازی های دیگری که در اواخر نسل گذشته منتشر شده اند، آپدیت هایی رایگان دریافت کرده اند که وضع آن ها را روی پلی استیشن 5 بهتر می کند. مهم تر از آن، در سال اول عرضه پلی استیشن 5 بازی های انحصاری برجسته و تحسین شده ای مثل دیمنز سولز، ریترنال، دث لوپ و البته Ratchet & Clank: Rift Apart منتشر شده اند. این ترکیبی بسیار فشرده تر از آن چیزی است که قبل از عرضه کنسول برای سال اول پلی استیشن 5 انتظار داشتیم و این در شرایطی است که همه آثار ممتاز این کنسول را هم ذکر نکرده ایم.

ترکیبی از بازی های انحصاری نسل بعدی و گاه بین نسلی پلی استیشن 5 و آثار فوق العاده دیگری که برای پلتفرم های مختلف عرضه شده اند، سال اول پلی استیشن 5 را به سالی بسیار خاص در میان کنسول های سونی (حداقل در کنسول های اخیر) تبدیل کرده است.

زمان بارگذاری سریع بازی ها واقعاً تغییری بزرگ و تأثیرگذار است

قبل از شروع نسل تازه، بحث های زیادی در رابطه با اس اس دی های (SSDs) تازه کنسول های نسل نهمی به ویژه پلی استیشن 5 وجود داشت و صحبت های زیادی درباره زمان بارگذاری سریع تر بازی ها و نقش تأثیرگذار آن ها در تجربه بازیکنان در زمان بازی کردن اجرا شده بود. بنابراین، ما کاملاً انتظار داشتیم که تغییرات بزرگی را در این زمینه ببینیم. با این وجود، وقتی واقعاً فهمیدیم این موضوع چقدر در تجربه راحت تر بازی تأثیرگذار است، باز هم شگفت زده شدیم. به آسانی پس از مدتی تجربه بازی با پلی استیشن 5 به سفرهای سریع (fast-travel) برق آسا و بدون وقفه یا انتقال به مراحل دیگر به صورت یکپارچه عادت می کنید و تا زمانی که نخواهید روی کنسول های پلی استیشن 4، ایکس باکس وان و سوییچ به تجربه بازی بپردازید، ممکن است زمان بارگذاری طولانی را فراموش کنید.

برخی از بازی ها زمان بارگذاری سریع را در خود گیم پلی و طراحی بازی گنجانده اند که از نمونه های شاخص آن می توان به قسمت تازه بازی رچت اند کلنک اشاره کرد. بازی های دیگری همانند مرد عنکبوتی: مایلز مورالز هم رفت وآمد در محیط بازی را بسیار راحت تر کرده اند. مهم نیست که این موضوع به چه شکلی در یک بازی پیاده سازی شده است، به هر حال این قضیه به ما زمان بیشتری می دهد تا واقعاً بازی هایمان را انجام دهیم و در زمان بارگذاری بازی ها کمتر مجبور شویم که خود را با گوشی همراهمان مشغول کرده و مدت زیادی صبر کنیم تا بارگذاری بازی به اتمام برسد.

دوا ل سنس واقعاً شگفت انگیز است، اما تقریباً هنوز هیچکس به خوبی از آن استفاده نمی کند

قبل از عرضه پلی استیشن 5، دانستن اینکه از دوال سنس چه انتظاری داشته باشیم، بسیار سخت بود. سونی وعده های بزرگ زیادی درباره اینکه دوال سنس چگونه می تواند روی گیم پلی بازی ها تأثیر بگذارد، داده بود اما اینکه آیا ویژگی های دوال سنس فقط حقه های ساده ای به حساب می آیند یا واقعاً می توانند در گیم پلی تأثیرگذار باشد، پرسشی بود که برای بسکمک از ما وجود داشت. با توجه به سال اول پلی استیشن 5، می توان گفت وعده های سونی درباره دوال سنس دروغ نبوده اند و اگر توسعه دهندگان از پتانسیل کامل این دسته استفاده کنند، دوال سنس احساسی همانند نوعی توتم جادویی خواهد داشت که دستان شما را به جهانی بازی و حس درون آن متصل می کند.

کافی است فقط به بازی Astros Playroom که به صورت پیش فرض در تمامی کنسول های پلی استیشن 5 قرار داده شده است، نگاهی بیندازید. این یک تجربه باورنکردنی است که به طرز فوق العاده ای از ویژگی های مختلف دوال سنس از جمله بازخورد لمسی و ماشه های تطبیق پذیر استفاده می کند و حتی نمایی از نحوه استفاده درست از آن را به مخاطبان و شاید دیگر توسعه دهندگان نشان می دهد.

اگرچه بسکمک از توسعه دهندگان سعی کرده اند در سطح های مختلفی از ویژگی های دوال سنس استفاده کنند اما مشکل اصلی این است که تعداد زیادی از آن ها هنوز به صورت سطحی از ویژگی های این دسته استفاده می کنند و از پتانسیل زیاد آن به شکل کامل بهره نمی برند. در واقع، می توان گفت بازی هایی مثل Astros Playroom یا چند مورد تقریباً مشابه (در سطحی کمتر) استثنا محسوب می شوند. بازی های متعددی از قابلیت های دوال سنس به طریق مختلف و با سطوح متفاوتی از پیروزیت استفاده کرده اند، و هیچ کس واقعاً تجربه کاملی ایجاد نکرده است که به طور مداوم بتواند جادویی مشابه استرو (Astro) را به تصویر بکشد. شاید سک بوی به این قضیه نزدیک شود که همین نشان می دهد ژانر سکوبازی (پلتفرمر) مکانی عالی برای به تصویر کشیدن تکنولوژی های بدیع و سرگرم کننده است. با این حال، با توجه به علاقه زیاد توسعه دهندگان به این دسته، شاید در آینده بازی های بیشتری بتوانند استفاده بهتری از قابلیت های آن انجام دهند.

توسعه فضای حافظه داخلی کنسول بسیار ساده نیست

از زمانی که کنسول پلی استیشن 5 عرضه شد، بازیکنان خواهان راه هایی برای افزایش حافظه آن بودند، اما اس اس دی های تازه کار را کمی پیچیده کرده اند. از آنجایی که معماری این کنسول و برخی از ابزار توسعه آن بر پایه حافظه های SSD بسیار پرسرعتی بنا شده است، شما نمی توانید هر حافظه ای را وارد دستگاه کرده و انتظار داشته باشید که آن حافظه پاسخ مطلوبی به شما بدهد. البته، شما از همان اوایل عرضه هم می توانستید از حافظه های HDD به صورت غیرمستقیم به عنوان حافظه خارجی دستگاه استفاده کنید اما توسعه فضای حافظه داخلی کنسول که از طریق اس اس دی های M.2 NVMe SSD امکان پذیر است، تقریباً یک سال پس از عرضه کنسول و در ماه سپتامبر امکان پذیر شد. حتی در آن زمان، شرایط پشتیبانی از آن به طرز عجیبی ناتعیین بود. سونی تعیینات حافظه های SSD خاصی را که این کنسول از آن ها پشتیبانی می کند، اعلام کرد، اما دقیقاً مدل های سازگار با آن را بیان نکرد که این باعث سردرگمی برخی از کاربران شد. البته اگر بخواهیم به تعیینات اعلام شده از طریق سونی نگاه کنید، می توانید گزینه هایی را مطابق با آن اطلاعات در بازار پیدا کنید. با این حال، یکی از گزینه

هایی که مارک سرنی، معمار و طراح ارشد پلی استیشن 5، به صورت عمومی اعلام کرده که از آن برای کنسول خود استفاده می کند، حافظه WD-Black SN850 به همراه یک هیت سینک است.

انتقال داده های ذخیره بازی (سیوها) و ارتقاهای پولی عذاب آور است

ویژگی تحویل هوشمند (اسمارت دلیوری) در کنسول های ایکس باکس یکی از ویژگی های مفید و قابل توجه این دستگاه است که با خرید بازی به شما اجازه می دهد به راحتی نسخه مناسب کنسول خود را دانلود کرده و از داده های ذخیره شده خود هم به راحتی استفاده کنید. سونی چنین ویژگی مشابهی را برای پلی استیشن اعلام نکرده است، اما مطمئناً به همین شکل عمل خواهد کرد، درست است؟ متأسفانه، نه. شیوه سونی در انتقال فایل های ذخیره بازی ها در بین دو کنسول پلی استیشن 4 و پلی استیشن 5 آزاردهنده بوده است. در اغلب اوقات، ابتدا باید داده های خود را از نسخه پلی استیشن 4 به نسخه پلی استیشن 5 وارد کنید. این فقط یک دردسر اضافی است و بدتر از آن این است که گاهی تعداد کمی از بازی ها اصلاً از قابلیت انتقال سیوها پشتیبانی نمی کنند.

به طور مشابه، در حالی که بسکمک از بازی ها به روزرسانی های رایگانی را برای نسل تازه دریافت کرده اند، سونی عادت کرده است که برای چند مورد از بهترین بازی های خود نسخه های ویژه ای را معرفی کند که با نام برداشت کارگردان (Directors Cut) شناخته می شود. البته، این را هم باید بگوییم که نسخه برداشت کارگردان دو بازی دث استرندینگ و گوست آو سوشیما علاوه بر آپدیت نسل بعدی، محتوای بیشتری را هم به بازی اضافه کرده اند که شاید دلیلی بر قیمت اضافه آن باشند. با این حال، تعیین است که در این زمینه، رویکرد مایکروسافت با اسمارت دلیوری رویکردی بسیار راحت تر بوده است.

سونی هنوز پاسخ محکمی به گیم پس نداده است

حتی قبل از عرضه کنسول های نسل نهم، مایکروسافت به وضوح ایکس باکس گیم پس را به عنوان بخش اصلی استراتژی مبتنی بر خدمات خود در آینده قرار داد و روی آن تمرکز بسکمک می کرد. اگر یک سال پیش از من می پرسیدید که آیا سونی تلاش خواهد کرد تا مشابه رقیب خود این استراتژی را دنبال کند، می گفتم: البته، کاملاً. اما یک سال از آن زمان می گذرد و سونی هنوز سرویس مشابه آن را عملی یا حتی معرفی نکرده است و ابهام های زیادی در این خصوص وجود دارد.

PlayStation Now نزدیک ترین رقیب و سرویس مشابه ایکس باکس گیم پس است. این سرویس امکان استریم بازی های پلی استیشن 3 و دانلود و استریم بازی های پلی استیشن 4 را با فهرست زیادی از بازی های این کنسول و قیمتی مناسب فراهم می کند. با این حال، برخلاف مایکروسافت که بازی های انحصاری استودیوهای داخلی خود را در روز انتشار روی گیم پس منتشر می کند، سونی چنین رویکردی را برای PlayStation Now اتخاذ نکرده است. در واقع سونی اگر هم بخواهد انحصاری های پلی استیشن مثل لست آو آس پارت 2 و گاد آو وارد را برای این سرویس عرضه کند، آن آثار را مدت ها بعد از انتشار اولیه در PlayStation Now قرار می دهد و معمولاً برای تجربه آن محدودیتی چندماهه می گذارد. البته، این چندان هم عجیب نیست و به صورت کلی سونی برخلاف مایکروسافت حتی تبلیغات کمتری هم برای PlayStation Now انجام داده و آن را حداقل در حال حاضر به عنوان تمرکز اصلی خود معرفی نکرده است. در چند ماه شروعین این نسل سونی برای سرویس پلی استیشن پلاس بازی هایی مثل Bugsnax را قرار داد که در روز انتشارشان در این سرویس اشتراکی قرار می گرفتند.

این می تواند عمدی باشد. در دورانی که ایکس باکس سرویس های اشتراکی و حتی استریم ابری را بخش مهمی از تمرکز خود قرار داده است، این رویکرد سونی می تواند بر اهمیت سخت افزار تازه نیز تأکید کند. سونی در پیام های خود به صراحت اعلام کرده است که ارتقاء نسل ها را برای تجارت خود حیاتی می داند. بنابراین ممکن است که در آینده هم این رویکرد مایکروسافت را اصلاً دنبال نکند. با این حال، ایکس باکس گیم پس به طور مرتب به عنوان یک پیشنهاد ارزشمند مورد استقبال قرار می گیرد و در رشد اکوسیستم ایکس باکس نقش مهمی داشته است. جای تعجب است که سونی در این راه تلاش نمی کند.

به خاطر مسائل جهانی هنوز پیدا کردن کنسول سخت است

بیشتر کنسول ها در زمان عرضه با محدودیت هایی در عرضه کنسول دست وپنجه نرم می کنند اما به استثنای موارد نادر، این مسائل در عرض چند ماه برطرف می شوند. بنابراین، شاید بزرگ ترین شگفتی پلی استیشن 5 این است که هنوز و پس از 12 ماه پس از عرضه کنسول، پیدا کردن آن همچنان سخت است. ارقام اخیر اعلام شده در رابطه با فروش این کنسول نشان می دهد که تا به حال بیش از 13 میلیون پلی استیشن 5 در سراسر جهان فروخته شده است که به احتمال زیاد در صورت عدم مشکل جهانی در کمبود تراشه ها و نیم رساناها، این رقم می توانست به راحتی بیشتر هم باشد. این آمار فروش بالا نشان می دهد که سونی پیروز شده تعداد زیادی کنسول را روانه بازار کند اما به حدی تقاضای طرفداران بالا بوده که این مقدار کافی نبوده و در فروشگاه های رسمی (خارج از کشور) به سختی می توان کنسول را پیدا کرد و وقتی هم کنسول در فروشگاه ها موجود می شود، بلافاصله به فروش می فرایند.

برخی از خرده فروشان توانسته اند راه هایی را پیدا کنند تا بتوانند جلوی بازار سیاه یا حداقل ربات هایی را بگیرند که تعداد زیادی از کنسول را در مدت زمان اندکی خریداری می کنند تا طرفداران بتوانند شانس بیشتری برای خرید کنسول با قیمت واقعی داشته باشند. این ممکن است در مواردی به آسان تر شدن پیدا کردن کنسول کمک کرده باشد اما واقعیت این است که اگر در پایانی سال 2020 در پی یک پلی استیشن 5 بوده اید، ممکن است همچنان در پایان سال 2021 هم در تلاش برای پیدا کردن این کنسول باشید.

دلایل این امر چندوجهی و پیچیده است. بازی های ویدیویی محبوب تر و رایج تر شده اند، بنابراین منطقی است که انتظار داشته باشیم که نسل تازه بیشتر از نسل قبل فروش داشته باشد. به خصوص کنسول پلی استیشن 5 که هم پیروزیت و جامعه بزرگ کاربران پلی استیشن 4 را در پشت خود دارد و همان طور که در ابتدای متن گفته شد، سال اول بسکمک خوبی را پشت سر گذاشته است. با این وجود، همه گیری کووید-19 هم نقش بسکمک در شرایط فعلی داشته است. از طرفی بسکمک از افراد در خانه هایشان وقت بیشتری پیدا کردند و به همین خاطر در پی سرگرمی های مختلف از جمله بازی های ویدیویی روانه شدند و از طرفی دیگر کووید-19 باعث کمبود جهانی نیمه رساناها شده است که این موضوع تولیدات دستگاه های مختلف از جمله های کنسول های بازی را دچار مشکل کرده است. دلیل آن هر چه که باشد، تقاضای پلی استیشن 5 در حال حاضر به همان مقدار ای زمان عرضه آن است. به مرور انتظار می رود که این شرایط بهتر شود اما نمی توانیم زمان دقیقی را برای آن تعیین کنیم و معلوم نیست در چه زمانی این مشکل کاملاً برطرف شود.

منبع: Gamespot