اسیدهای آمینه کتوژنیک - مجله نیلوفری

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

اسیدهای آمینه کتوژنیک یا کتون زا باعث افزایش رشد استخوان، یاری به عملکرد مناسب رگهای خونی، یاری به حفظ کلسترول خون شده و برای بسیاری از فرآیندهای بدن مفید می باشند. این مقاله اطلاعاتی از این اسیدهای آمینه را فراهم ساخته است.

اسیدهای آمینه می توانند به عنوان اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری طبقه بندی شوند. اسیدهای آمینه ضروری، آنهایی هستند که نمی توانند از طریق بدن فراوری شوند، در حالی که اسیدهای آمینه غیر ضروری اسیدهایی بوده که از طریق بدن سنتز یا فراوری می شوند. هنگامی که منابع انرژی فوری مستقیم بدن محدود می شوند، بدن به پروتئین ها و چربی ها به عنوان منبع انرژی پشتیبان روی می آورد. کتوژنز فرایندی است که در آن اجسام کتونی شکل می گیرند.

دسته بندی ها

اسیدهای آمینه کتوژنیک به عنوان اسیدهای آمینه ای تعریف می شوند که می توانند از طریق فرایند کتوژنز به کتون تبدیل شوند. بعضی اسیدهای آمینه می توانند به استیل کوآ (acetyl CoA) یا استیل کوآنزیم A تغییر یافته که می توانند به استواستات (acetoacetate) تبدیل شوند. در صورت پایین بودن سطح گلوکز خون، استواستات به ندرت می تواند منبعی از انرژی برای مغز به حساب آید. لیزین و لوسین، اسیدهای آمینه ای هستند که تنها کتوژنیک (کتون ساز) می باشند، به این علت که به هیچ عنوان نمی توانند گلوکز فراوری نمایند. مابقی اسیدهای آمینه تا میزان ای کتوژنیک می باشند، بدان معنا که می توانند از طریق فرایند گلوکونوژنز به گلوکز تبدیل شوند. این اسیدهای آمینه به منظور تشکیل پیروات (pyruvate)، منحط یا دیجنریت شده که بعلاوه در صورت پایین بودن محتوای گلوکز به گلوکز تبدیل می شوند. این اسیدهای آمینه ترئونین، آسپاراژین، گلیسین، آلانین، والین، آرژینین، متیونین، آسپارتات، هیستیدین، سیستئین و تیروزین را شامل می شوند. فنیل آلانین، تیپتوفان، تیروزین، ایزولوسین و ترئونین هم گلوکوژنیک و هم کتوژنیک می باشند، به این علت که می توانند به استواستات و نیز پیروات تبدیل شوند.

یادسپاری

به خاطر سپردن تمامی این اسیدهای آمینه کار دشواری است به این علت که لیست بلند بالایی دارد. شما می توانید جهت به یاد سپردن آنها از ترفندهای یادسپاری بهره ببرید. به عنوان مثال، چنانچه بخواهید تمامی این اسیدهای آمینه ضروری را به خاطر بسپارید، برترین ترفند به خاطر سپردن اولین حرف از حروف انگلیسی هر یک از اسیدهای آمینه یعنی PVT TIM HALL و یا فارسی (فوت تایم هال) می باشد.

ف یا P برای فنیل آلانین (Phenylalanine)

و یا V برای والین (Valine)

ت یا T برای ترئونین (Threonine)

ت یا T برای تریپتوفان (Tryptophan)

ای یا I برای ایزولوسین (Isoleucine)

م یا M برای متیونین (Methionine)

ه یا H برای هیستیدین (Histidine)

ا یا A برای آرژنین (Arginine)

ل یا L برای لوسین (Leucine)

ل یا L برای لیزین (Lysine)

به یاد داشته باشید که 2 اسید آمینه آخر، اسیدهای آمینه کتوژنیک می باشند.

رژیم غذایی کتوژنیک و رژیم غذایی کتوز

رژیم کتوژنیک غنی از پروتئین و چربی بوده و از میزان کربوهیدرات ناچیزی برخوردار است. این رژیم غذایی برای افرادی که مبتلا به اختلالاتی همانند تشنج های صرع بوده و به دارو و درمانهای دیگر جواب نداده اند، توصیه می گردد. با این حال، واجب است که از این رژیم تحت نظارت پزشکی پیروی گردد، به این علت که به افزایش اجسام کتونی منجر می گردد. گاهی اوقات به آن بعلاوه رژیم کتوز گویند که شامل پیروی از رژیم غذایی است که به بدن هیچ گونه قند و یا کربوهیدراتی داده نمی گردد. در حالی که جهت کاهش وزن تحت این رژیم قرار دارید، محتوای کتون بدن شما در مقایسه با گلوکز بیشتر می گردد که بعلاوه تحت عنوان کتوز شناخته می گردد. در چنین مواردی، بدن شما آغاز به چربی سوزی کرده و سطح انسولین افت کرده و فراوری گلوکاگون افزایش می یابد. در طول 3 تا 4 روز از آغاز چنین رژیم غذایی، بدن شما نشانه های کتوز یا کتون زدگی (زیاد بودن سطح کتون در بدن) مانند تهوع با درد معده، سردرد، خستگی، سرد شدن پاها، تشنگی که برای دوره طولانی تری مانده و بوی بدن دهان که بعلاوه تحت عنوان بوی کتوزی شناخته می گردد، را از خود نشان می دهد. در بعضی موارد، این عوارض جانبی ممکن است به مدت یک هفته باقی بمانند یعنی تا زمانی که بدن به چربی سوزی عادت کند.

در خصوص این رژیم غذایی میان متخصصین پزشکی اختلاف نظر وجود دارد. افراد مخالف آن عنوان می نمایند که وجود کربوهیدراتها جهت انجام عملکرد طبیعی بدن حیاتی بوده و تجمع کتون ممکن است به مسمومیت منجر گردد. با این حال، افراد موافق آن مدعی بوده که هیچگونه ضرری متوجه چنین رژیم غذایی نیست به این علت که انرژی دریافت شده از کتون ها به شرط رعایت اعتدال در میزان، عملکرد قلب را بهبود می بخشد.

منبع: راسخون